Hannah Boekestijn (1993) komt uit Leiden. In 2018 behaalde ze haar bachelor Toegepaste Psychologie aan de Hogeschool Leiden. Daarna ging ze aan de slag als junior onderzoeker bij het lectoraat Inclusive Education op de Haagse Hogeschool. Momenteel volgt ze de master Klinische Psychologie aan de Universiteit Leiden. In 2021 won ze de Peter van Straaten psychologieprijs met haar essay over de bijdrage van literatuur aan het klinisch werkveld. Ook is zij tweedejaarsstudent poëzie en essay aan de Schrijversvakschool in Amsterdam.
Nachtkalf
1.
Door het haasten naar werk vergeet ik de verwarming
op nul te zetten later lees ik in de krant dat ik
daarmee de oorlog in Oekraïne financieel heb gesteund
tijdens de koffiepauze vertelt een collega dat plankton
samen met walvispoep co2 vermindert mijn huisbaas
wil mijn huis niet isoleren want het gaat toch opwarmen
ik weet niet goed hoe alles met de wereld zit behalve
dat er veel erg is en ik vaak niet weet hoe een hoofd te dragen
is de enige hoop voor poëzie reclame in elk gedicht
ik wou dat mijn vriend rijk was en op de zevende dag
eet ik een creditcard aan microplastics
2.
Onder het licht van plastic sterren
oefen je wat echt is; ruimtepuin, kleurverlies
van bloemen waardoor bijen hen niet meer
kunnen vinden, je oma die de oorlog won
en je vraagt nooit hoe, want je weet dat
de soldaten van Bajazet overleefden tijdens een storm
door de warme buiken van hun paarden open te snijden
en erin te kruipen
3.
In het rokershok stelt een jongen zich voor
en zegt dat alleen dienstplicht onze democratie zal redden
terwijl hij per ongeluk je borst aanraakt
en nog eens
je knippert met je ogen zodat het water in je hoofd
niet teveel zal kolken, hoort de insecten zoemen
om de luchtbellen van alle hoofden
sommige doorlaatbaar, waardoor je per ongeluk
belandt in de luchtbel van het meisje naast je
het is er roze als een kauwgombal en ruikt naar limonade
ze fluistert dat ze het van haar moeder kreeg
of je het aan niemand wil vertellen
duwt je dan tegen een jongen aan
die vertelt dat hij tot de rijkste één procent behoort
maar geen enkele studie afgemaakt heeft
zijn ogen zeggen dat het erg is
terwijl hij je tiramisu opschept
voel het in je mond uiteenvallen
tot alle ingrediënten elkaar weer gevonden hebben
laat je toekomst voorspellen
door het meisje in de hoek
het ziet er voorspoedig uit, zegt ze
je kan overwegen om in NFT’s te investeren
dan is er iets echt van jou, tenslotte
een stel in de hoek vouwt elkaars tranen op
en stopt ze dan weer terug
op weg naar huis klinken de lange bomen hees
hun wortels tot onder de huizen aangevreten
het kanaalwater bubbelt
af en toe drijft er een schreeuw naar boven
hé, ben ik dat, vraag je verbaasd
even later vind je de dienstplichtjongen
in je wc, met zijn broek op zijn knieën en zijn telefoon in zijn hand
vraag of alles oké is, hoe hij hier gekomen is
hij is in zijn element, zegt hij, laat zijn aapje zien
Reactie plaatsen
Reacties