‘Met andermans woorden is niets te beginnen’, zo kribbelde Maurice Gilliams (1900 – 1982) ooit op een papiertje. Een terloopse notitie in het omvangrijke Gilliams-archief van het Antwerpse Letterenhuis, waar diverse snippers en onafgewerkte dichtregels zijn terug te vinden. Meteen het motto van dit uitzonderlijke DW B-nummer over Maurice Gilliams.

Uit die woorden klinkt een groot zelfbewustzijn, ja solipsisme, én een absoluut geloof in het eigen kunstenaarschap door. Tegelijk is het een uitdaging of zelfs provocatie aan hedendaagse schrijvers om het werk van Gilliams opnieuw te overwegen.

Curatoren Bart Meuleman, Leen Huet en Koen Peeters verzochten daarom actuele dichters één van de nagelaten regels te voltooien tot een gedicht. Jef Van Eynde maakte foto’s van Gilliams’ documenten.

Aan een rijk palet van auteurs vroegen zij nieuwe gedichten en proza, ‘in de geest van de oude meester’, een souvenir of een essay over Gilliams. Het leidde tot een wonderlijk caleidoscopisch portret.

Fotoreportage