Peter V. Zima studeerde sociologie, politicologie en Spaanse literatuur in Edinburgh en literatuurwetenschap in Parijs waar hij aan de universiteiten van Parijs IV en Parijs I twee proefschriften over Marcel Proust verdedigde. Van 1972 tot 1975 was hij als medewerker verbonden aan de Universität Bielefeld, van 1976 tot 1983 als medewerker en hoofdmedewerker aan de Rijksuniversiteit Groningen. Sinds 1983 is hij gewoon hoogleraar algemene en vergelijkende literatuurwetenschap aan de Universität Klagenfurt, sinds 1998 corresponderend lid van de Oostenrijkse Academie der Wetenschappen in Wenen. Tot zijn meest recente publicaties behoren: The Philosophy of Modern Literary Theory (Athlone-Continuum, London, 1999), Theorie des Subjekts (Francke-UTB, Tübingen, 2000, 2007), Das literarische Subjekt (Francke, Tübingen, 2001), Deconstruction and Critical Theory (Continuum, London, 2002), Théorie critique du discours (L’Harmattan, Paris, 2004), Ästhetische Negation. Das Subjekt, das Schöne und das Erhabene von Mallarmé und Valéry zu Adorno und Lyotard (Königshausen und Neumann, Würzburg, 2005) en What is Theory? Cultural Theory as Discourse and Dialogue (Continuum, London, 2007).